KEKEMELİK VE ANNE-BABA KAYGISINI AZALTMAK

Çocuğunun kekelediğini sanıp telaşa kapılan ana babanın bu telaş ve kaygıdan kurtarılması çok önemlidir. Onlardaki bu telaş ve kaygı yenilmedikçe, çocuklarının bu kritik dönemi kekeme olmadan atlatabilmesi güç, hatta olanaksızdır. Tanıyı ustalıkla söyleyebilme ve kekemelikle konuşma gelişimi hakkında bilgi verme bu konuda oldukça yardımcı olmaktadır.

Tanı ana babaya ustalıkla söylenmelidir. Birinci dönem kekemeliği zaten bu kolaylığı kendiliğinden sağlar. Ana babaya şöyle söylenebilir: ”Evet, çocuğunuz kekeliyor. Fakat kekemeliği çok değişik. Daha doğrusu çok hafif. Biz buna birinci dönem kekemeliği diyoruz. Aslında bu, tam kekemelik sayılmaz. Konuşmasını daha akıcı hale getirmek için gerekli beceriyi kazandırmada çocuğunuza yardımcı olabiliriz. Zaten konuşması akranlarınkinden çok az farklı. Bu farkı daha da azaltabiliriz”.

Ana babaya konuşma gelişimi hakkında bilgi verilmelidir. Birçok ana baba, özellikle çocuğunda kekemelik olduğundan kuşkulananlar, çocuklarının konuşması üzerine çok düşerler. Düşerler, çünkü çoğunlukla konuşma gelişimi hakkında bilgi sahibi değillerdir ya da yanlış bilgiye sahiptirler. Çocuğun konuşması üzerine düşme bazen endişe ve telaşa kapılacak kadar fazla olur. Bu bakımdan ana babaya bazı temel bilgiler verilmelidir.

• Her çocuğun kendine özgü konuşma gelişimi hızı vardır. Beden gelişimi çocuktan çocuğa ve aynı çocukta zamandan zamana değişik hızda olur. Konuşma gelişimi de beden gelişimi gibi değişik gelişme hızı gösterir. Bazı çocuğun konuşması akranlarından biraz yavaş gelişebilir. Ama bu, onun konuşması geç kalacak ya da geri demek değildir.
• Konuşma gelişimini etkileyen bazı etmenler vardır. Çocuğun aile içindeki yeri ve sırası, cinsiyeti, zekası, ana babanın konuşma becerisi ve düzeyi gibi. Bunlar çocuğun kendi elinde olmayan hususlardır. Elinde olmayan bu etmenlerden çocuğu sorumlu tutmak yararsız ve yersizdir.
• Dikkatli, soğukkanlı ve kararlı ana babalar telaşlı, heyecanlı ana babalardan daha çok yararlı olmaktadır çocukların konuşmasında.
• Konuşma, konuşmadan hoşlanmadıkça kazanılamaz ve geliştirilemez. Öyleyse konuşmayı sevilir hale getirmek zorunludur. Bu da büyüklerin yapması gereken bir şeydir.
• Çocuk konuşmadan önce ses çıkarmaktan hoşlanır hale getirmelidir. Bu da onun ses çıkardığı zamanlarda beğenilmesine ve özendirilmesine bağlıdır.
• Akıcı konuşma bir anda oluşmaz. Zaman gerektirir. Zaman gerektiren her şey sabırlı olmayı gerektirir.